ข่าว

การตกตะกอนสีแดงอาจเป็นการตกตะกอนของโซเดียมโพลีซัลไฟด์ โซเดียมซัลไฟด์มีแนวโน้มที่จะถูกออกซิไดซ์ทางอากาศไปสู่โซเดียมโพลีซัลไฟด์ (ทำให้ซัลเฟอร์กลายเป็นเรื่องเดียวแล้วจึงผลิตโซเดียมโพลีซัลไฟด์) เมื่อดัชนีซัลเฟอร์ของโซเดียมโพลีซัลไฟด์สูง จะเป็นสีแดงเข้มในสารละลายที่เป็นน้ำ และเกิดขึ้นเนื่องจากสารละลายที่ไม่ละลายน้ำภายใต้สภาวะที่ไม่มีน้ำ นอกจากนี้ คาร์บอนเตตราคลอไรด์ยังอาจสลายตัวเป็นโซเดียมคลอไรด์ (โพแทสเซียม) + โซเดียมคาร์บอเนต (โพแทสเซียม) และน้ำ (สามารถเขียนปฏิกิริยาได้ 1:6) การรวมกันของปฏิกิริยาออกซิเดชันและการสลายตัวอาจส่งเสริมซึ่งกันและกัน และอาจเกิดปฏิกิริยาอื่น ๆ ได้เช่นกัน

การระบุวิธีอ้างอิงการตกตะกอนสีแดง-แดง
นำสารสีแดงออกแล้วล้างด้วยเอทานอลสัมบูรณ์หลายๆ ครั้ง (ลองล้างสารละลายโซเดียมซัลไฟด์) เพื่อดูว่าจะละลายหรือไม่ ให้เติมคาร์บอนไดซัลไฟด์ก่อนเพื่อดูว่าละลายหรือไม่ (ให้ตรวจสอบซัลเฟอร์เพียงอย่างเดียวถึงแม้จะเป็นสีเหลืองก็ตาม) แล้วล้างด้วยเอทานอลหลายๆ ครั้ง ตกตะกอนเล็กน้อยแล้วเจือจางกรดซัลฟิวริกดูว่ามีไฮโดรเจนซัลไฟด์หลุดออกมาหรือไม่ (น่าจะมีกลิ่นออก จะใช้ Wet Lead Acetate หรือกระดาษทดสอบตะกั่วไนเตรตก็ได้) การตกตะกอนไม่ว่าจะเปลี่ยนเป็นความขุ่นสีเหลืองอ่อนหรือสีขาวขุ่นเป็นจำนวนมากซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดจากปรากฏการณ์โซเดียมโพลีซัลไฟด์ (โพแทสเซียม) การทดลองข้างต้นได้พิสูจน์ว่าโซเดียมโพลีซัลไฟด์ (โพแทสเซียม) หรือไม่ นอกจากนี้ยังสามารถออกแบบเพื่อพิสูจน์ว่ามี การผลิตคาร์บอเนต (ผลิตภัณฑ์การสลายตัวของคาร์บอนเตตระคลอไรด์อัลคาไล)